اولین اطلاعات ثبت شده در این مناسبت توسط مارکو پولو در سال 1295 میلادی بوده است که در مناطق غربی چین ونزدیک تبت و مغولستان حیواناتش بعد از چرای گیاهان آن منطقه شروع به تلو خوردن مینمودند که امروزه میدانیم ناشی سمیت حاد سلنیومیبوده است.
برای اولین بار سلنیوم میانجیگری Berzelius که در سال 1817 یا 1818 رسوبات و لجنهایی که از اکسیداسیون اکسید سولفور سنگ سایش شبر میآمد را مورد بررسی قرار داد کشف شد وی متوجه شد که در بین آن آخشیج جدیدی بود دارد اما در آن هنگام آنرا حرف تلوریم اشتباه گرفتند بعد از گذشت ربع قرن Arnold به گوگرد آل توجه کرد و متوجه موادی در رسوبات آن شد و آنرا Sulfurrubeum نامید. به هر حال تا سال 1950 کسی متوجه بود سلنیوم نبود فقط میدانستند که درجدول تناوبی عنصری بود دارد که بار گوگرد (s) و عنصر تلوریم (Ti) بازهم خصوصیات است. و حتی خصوصیاتی به سمت طور مشترک با هر یک از آنها دارد یعنی بازهم خصوصیات فلزی و بازهم غیر فلزی را داراست و در حالت سمیت، 5 برابر خطرناک خیس از آرسنیک میباشد؛ باب نهایت آنرا سلنیوم نامیدند و بیان نمودند که این عنصر باب حد خیلی کوچکی برای جانواران قابل استعمال میباشد.
در کل سلنیوم از عناصر کم مصرف میباشد که انگیزه سلامتی تک یا گیاه یا حیوان میگردد، ولی همانطور که فرموده شد مقدار نیاز به سلنیوم خیلی کم است.
سلنیوم اکثر در پروتئن ها سبب اسم سلنوپروتئن ها میگردد که برای تولید آنزیمهای آنتی اکسیدان مهم هستند این آنتی اکسیدانها به سمت کمک Se-Pt ها در حفظ سلامتی سلولها که مناسبت خطر رادیکالهای آزاد اکسیژن میباشند موثرند به چهره خلاصه باید حرف رادیکالهای آزاد بطور طبیعی در متابولیسم اکسیژن ساخته میشوند که ممکن است در ایجاد بیمارهای مزمن الگو خرچنگ و بیمار قلبی و عروقی و یا حتی باب انجام فعالیتهای منظم غده تیروئید و سیستم دفاعی پیکر نقش داشته باشند.
یکی از راههای مطمئن جذب سلنیوم خوردن غذاهای گوشتی وگیاهانی است که باب مناطقی با خاکهای سرشار از سلنیوم میرویند که در ادامه بطور مفصل راجع به آن جدال خواهد شد. و در نهایت نتجه گیری میگردد که کمبود یا سمیت سلنیوم در بدن آدم تحت تاثیر مقدار سلینوم در بدن دامها و حیواناتی است که انسان از ثانیه تغذیه میکند و آنها بازهم به نوبه خود متاثر از گیاهان منطقه و خاک آن نواحی اند البته باب این میان عواملی چون اقلیم و pH هم موثر خواهند بود.